IV.

een vliegwiel breekt

het glas stemmen liggen

op de roodbetegelde vloer

oud is de gebalde vuist

van de man aan tafel

hij zit en hoort zijn bloemen

huilen onder haar naam

(F.A.Brocatus - uit:"Gezangen van zout en zilver" - ongepubliceerd)

MH 17 (haikoe)

geen vingers meer op

de schouder waar een vleugel

groeide veraste een kus

(F.A.Brocatus - ongepubliceerd -

geschreven n.a.l.v. het neergeschoten vliegtuig, vlucht MH 17 op 17/7/2014)

JULI

donker dat in rugzakken tussen breed

gewortelde bomen bewaard wordt.

wij vlechten het riet tot een hangmat

van vergeten een bewegen dat

wachten is op wind van gisteren.

jij viert de riem van de hondsdagen

drenkt de zomer diep en zinderend.

(F.A.Brocatus - uit: Kroonvuur - WEL - Bergen op Zoom - 2002)

XXII: STAAND MANNELIJK NAAKT ZELFPORTRET

Alles en iedereen heeft hij

gezegd genoemd vastgelegd.

Nu toont hij zichzelf

troont onder onbestemde vleugels,

klimt naar een hals

schroeit het netvlies.

Aangeschoten ligt hij in het schootsveld

scherft als een schreeuw onder kraakbeen.

(F.A.Brocatus - uit: Ruiters in regenblauw - WEL - Bergen op Zoom - 1998)