V

Het penseel dat droog de dunste inkt verdwijnt

onder loodwit in strakdonkere plooien

het is een madonna met chineeskleine voeten

voor wie hij knielt een lange dag in gedachten

het meisje brengt oudroze rozen mee

en in haar nekhaar geurt de zomer.

(F.A.Brocatus - uit: Het brood, de roos, de monnik - WEL - Bergen op Zoom - 2009)

TERUGKEER

Tot in de voorkamer

het weerzien gespaard

de klank van wijn

als vanouds gemorst

terugkeer een landkaart

in tafellinnen gestreken.

(F.A.Brocatus - uit: Rozenoog,zeekelk - Wel- Bergen op Zoom - 2006)

MAART

het regent in de beuken

dreven ver van hier.

wij keren het water en horen

hoe in de balts van de kievit

de zon al tondelt en vonkt.

jij laat jouw oor een kleine hand

worden op mijn ingesloten mond.

(F.A.Brocatus - uit: Kroonvuur - Wel - Bergen op Zoom - 2002)

WIJ WETEN

Dat daar de mannen zijn die het staal

opnieuw harden en aan de trekhaken

van jeeps nieuwe ploegscharen slaan.

Terwijl vrouwen wijdbeens zitten en

tussen opgehaalde bruggen breiwerken

zeewaarts sturen horen wij verder weer

het rommelen van oorlogen en kampen.

Wij weten dat achter de horizon oude

en nieuwe goden water en ijs mitrailleren,

wind uit bijeengegraaide bomen hakken,

met ploegscharen verminken en met priemen

doorboorde kompasogen aan sterren offeren.

(Inzending Turing Nationale Gedichtenwedstrijd 2013,

geselecteerd bij de laatste 1000 van de 9834 inzendingen)

F.A.Brocatus

Jury-beoordeling:

Een eerder bitter klinkend gedicht, met een toon die strak wordt volgehouden.Krachtige beelden en dito formuleringen. Visueel en met opmerkelijk veel rijke klanken.