LANDSCHAP MET KATHEDRAAL

Uitgebloeide zonnebloemvelden

flankeren de wegen naar een

kathedraal in de herfst,

glasramen kleuren de gebeden

in hun geheugen. Heiligen grijnzen

hen toe, hun versteende gezichten

pokdalig en verminkt door zure regen.

(F.A.Brocatus - ongepubliceerd )

DE EXTASE VAN M.M.

Zoals het van duiven in dakgoten is,

aangeraakt door strijklicht trager zo

schuiven haar ogen naar de kamer

waar hij zijn dolk in het tafelblad

heeft geplant. Zijn nevelkille ogen verkrampen

in haar schoot. Steeds weer hoe hij in haar haakt:

hoe korrelig zijn aarde in haar melkwitte vijver.

(F.A.Brocatus - ongepubliceerd - vrij naar: De extase van Maria Magadalena - 1620-25/1630-35 - Artemisia Gentileschi)

DE WEG NAAR DE HEMEL

Hij kijkt door een woonkamerraam

naar afwezigheid van daglichtvogels.

Tergend langzaam kleurt ademblauw

in slaapzwart. Uit oogwit tekent hij

een stilte van uitgekamde regenwolken.

Uilen verlaten bomen, kerken en torens.

In zijn schrijfhand beeft een nachtkever.

(F.A. Brocatus - ongepubliceerd - vrij naar:

"Le chemin du ciel" 1957 - René Magritte)

HOUTWOLPLANTSOEN 210

                   voor Marco, Georgine

                   Angela, Tom

We hadden kleuren

meegebracht. Rood boog

zich over geel, blauw

duwde tegen groen.

Er was een ogensluitend wit

dat tussen onze meegebrachte

kleuren begon te rivieren.

Bij het afscheid stond je

midden in de kamer, je trok

de kleuren naar je toe.

Het wit sloot in onze handen.

(F.A. Brocatus - ongepubliceerd, bij het afscheid van Marco Wiertz (1965 - 2020))