VEERKRACHT
voor Bea Veeckman
(porselein, metaal) van Bea Veeckman
Een bloem schrijft zichzelf en jij
verbaast je over hoe het wit uitrolt.
Alle woorden die je in lange zinnen
wilde zeggen hou je in je adem vast.
Je hebt het smeltpunt berekend
maar je vreest het breekpunt.
Een bloem draagt zichzelf en jij
ziet hoe een stengel buigt en cirkelt.
Alle zinnen die je met korte woorden
wilde vullen bloemen uit je vingers.
(F.A.Brocatus - ongepubliceerd)