BLAUWE SCHREEUW
Hij draagt takken een boom als
een octopus overvloedige regen
duwt hem onder ontembaar water,
zijn maanvormige ogen schuren over
de bodems van wrakke bootjes ze kantelen
magere roeiers wekenlang onderweg,
beschadigde roeispanen rimpelen woestijnzand,
een gierachtige reuzenvogel zet zijn klauwen en
spreidt zijn klepperende vliesvleugels het duistert
en plots uit het niets een blauwe schreeuw
van een achtergelaten overblijvend kind een schreeuw
die ooit geschilderd en herinnerd zal worden.
(F.A.Brocatus – ongepubliceerd)