EEN DOORNGEKROONDE DAG
Bomen staan ietwat verweesd
en wolken maken vlekken in
de lucht. Het water waarlangs
ik fiets staat hoog, het oppervlak
breekt en twee blauwe reigers
klapwieken weg. Eenmaal terug
thuis leg ik kamer na kamer tot
huis, ik open een raam en denk
plots aan wie er niet meer zijn.
Vandaag is een doorngekroonde
dag waarop ik middels springerige
elektronische beelden met verre
geliefden in quarantaine spreken mag.
(F.A.Brocatus - ongepubliceerd - geschreven terwijl de hele wereld geteisterd wordt door het coronavirus en wat betreft het sociale leven de pauzeknop ingedrukt is)