Maand gedicht augustus 2019
DE JAREN RIMPELEN ROND ONZE OGEN
Dagen liggen als veelbetreden stoeptegels
en er groeit verbetener onkruid in de voegen.
Kon ik het maar: wind vangen in een draad
en onzichtbaar blijvend elektrisch worden.
Maar er zijn haperingen, storingen gevolgd door
korte sluitingen. Jij kent de uren waarin gemarmerd
vloeipapier mijn woorden dept. Jij zet brood en
koffie op tafel en in het uur van de wolf eet ik.
De jaren rimpelen rond onze ogen en monden.
Wij lieven met vervallende lichamen en soms
vrezen we na zo lang samen het ogenblik waarop
niemand zal vragen om het licht uit te doen.
(F.A.Brocatus - ongepubliceerd)
Maand gedicht juli 2019
DIT GEKNIELDE LAND
Dit is het land waarin ik bij haar thuis
kwam. Gespierde rivieren legden er
gewillig water rond gretig graasland.
Dit is het land van trage torens,
veilige vestingmuren, lange ladders.
Alle vogels krijgen er een naam.
Dit is het land waarin ik dagen en nachten
haar ogen ruil met de mijne. Zij kleurt er
mij dieper en roder dan haar grote hart.
Ik noem dit geknielde land mijn
moederland, de navelstreng naar mijn
vaderland is er nooit doorgeknipt.
(F.A. Brocatus - gepubliceerd in "Denkend aan Marsman" (78 dichters reflecteren op "Herinnering aan Holland")- Stichting Spleen Amsterdam - 2019