Maand gedicht juli 2021
DE HANDEN VAN ZIJN VADER
Ineens zijn zij daar weer
de grijsgele laatste handen
van zijn vader de voorzichtige zaaier
hij heeft ze niet meer aangeraakt
de stalen glans van het daglicht werd
buitengesloten roetvlekken kleefden onder
de dode ogen van de landman zijn vader
(F.A.Brocatus - ongepubliceerd)
Maand gedicht juni 2021
DE WEG TERUG
Nacht en hij schuift met regen onder autobanden
over een uitvalsweg. Hij heeft weer afscheid genomen,
de tas met wasgoed moet nog een nacht wachten
op water en zeep. Er is muziek in de cocon cabine,
de lichten zijn geel, groen, oranje en rood. Hij doet twee
knoopjes van zijn hemd los en ruikt hoe zij haar sporen
op hem achterliet. In de verte ligt een dorp met een naam
als een voorspelbaar einde. Haar stem in de voicemail
en hij luistert. Een aftandse vrachtwagen uit Letland wordt
ingehaald door een Lamborghini met Duitse nummerplaat.
Vanuit een Bulgaarse bestelbus kijkt een Romavrouw hem
unheimlich aan. Hij toetst voor de vierde keer herbeluisteren.
(F.A.Brocatus - ongepubliceerd)
Maand gedicht mei 2021
ER ZIJN GEEN SLAGBOMEN
Wat overblijft is stilte van de huid geschraapt
met de botte kant van een tafelmes. Eerdere
dagen vertoonden hagelinslagen van aftandse
jachtgeweren. Hij verspeelde dikwijls zijn slaap,
werd ouder en logger, van leem en gebarsten.
Er zijn geen slagbomen om dit verder sterven
tegen te houden. Wanneer wijzers als kraaien-
snavels tegen het dubbelglas tikken verdwijnt
hij in herinneringen aan langgerekte bochten die hij
met wild bonkend hart tegen hoge snelheid nam.
(F.A.Brocatus - ongepubliceerd)
Maand gedicht april 2021
XXII
Er is het heilzame, het woorden ontnemende
van muziek. En ook de huizen in hun kamers
van glas en steen en hout zwijgend en luisterend.
Licht dat loslaat.Het slepende van. De aanslag op.
(F.A.Brocatus - uit: Sanguines - WEL, Bergen op Zoom, 2021)