Frans Brocatus

ER ZIJN SPOREN

 

Er zijn sporen van mens en dier en er is ook

iets dat je de adem beneemt. Je vraagt jezelf

af of de hoogste bergen de hemel splijten.

 

Een onwaarschijnlijk ijsblauw kleurt een steen

 

die in een meer ligt. Je denkt aan de vele hoeven

die hem van de dichtstbijzijnde berg losmaakten,

de hand die hem opraapte en als een ongevleugeld

 

dier het gletsjerblauw in een gewijde stilte versplinterde.

 

 

(F.A.Brocatus – gepubliceerd in Vierkant, uitg.Ambilicious, nov.2022)