Frans Brocatus

EEN DOORNGEKROONDE DAG

 

Bomen staan ietwat verweesd

en wolken maken vlekken in

de lucht. Het water waarlangs

ik fiets staat hoog, het oppervlak

 

breekt en twee blauwe reigers

klapwieken weg. Eenmaal terug

thuis leg ik kamer na kamer tot

huis, ik open een raam en denk

 

plots aan wie er niet meer zijn.

Vandaag is een doorngekroonde 

dag waarop ik middels springerige

elektronische beelden met verre

 

geliefden in quarantaine spreken mag.

 

(F.A.Brocatus - ongepubliceerd - geschreven terwijl de hele wereld geteisterd wordt door het coronavirus en wat betreft het sociale leven de pauzeknop ingedrukt is)