Frans Brocatus

IL CAVALLO DI BARTOLOMEO COLLEONI

voor Frans August Brocatus

 

 

Iemand steekt een spatel in mijn liezen.

 

Ik verzak, hij begint opnieuw, opdracht

die hem een dwanggedachte werd,

 

en zet een condottiero van haat op mij,

versterkt flanken waar hij verzaakt,

en spuugt en briest en slaat als de man

in wie hij zich 's nachts ontlaadt.

 

De hand van de meester is vaster

dan de greep van de soldaat.

 

Hij polijst m'n ogen, streelt, blaast ze open.

Ik zie: zijn trotse lach, het scharlaken

van onze stad, de bezoekers uit het noorden.

Ik voel: het bit, het schrijnen, de zwakke plek

 

maar steiger, galoppeer door de dromen van hen

die in ons bronzen verbond hun ideaal wensen

 

waar het hen ontbreekt aan visie en durf. In liefde.

 

(Albert Hagenaars - uit: Liber Amicorum tgv de 60e verjaardag van F.A.Brocatus - Demer Uitgeverij Leusden 2017. Eerder gepubliceerd in " Drijfjacht - De ongebundelde gedichten (2005) A.Hagenaars)